Ҷумлаҳои алоҳида ва ибораҳои тез-тез пайдошавандаи марбут ба соҳаҳои асосии ҳаётро мефаҳмад (масалан, маълумоти асосӣ дар бораи худ ва аъзои оилаи худ, харидҳо, кор, муҳити наздик ва ғ.) Метавонад вазифаҳои марбут ба мубодилаи оддии иттилоот оид ба мавзӯъҳои маишиву ҳаррӯзаро иҷро намояд. Бо истифода аз ибораҳои содда, метавонад дар бораи худ ва таҳсилаш, хешовандон ва наздиконаш сӯҳбат кунад, инчунин ҷанбаҳои асосии ҳаёти ҳаррӯзаро тавсиф намояд.

Унсурҳои асосии мазмуни матн ва суханронии равшани шифоҳиро дар мавзӯъҳои шинос вобаста ба кор, таҳсил, фароғат ва ғайра дарк мекунад. Дар аксари ҳолатҳое, ки ҳангоми будубош дар кишвари забони омӯхташаванда ба вуҷуд омада, шарҳ дода метавонад. Метавонад паёми мувофиқро дар мавзӯъҳои маълум ё таваҷҷӯҳи махсус эҷод намояд. Таассурот, воқеа, умеду саъю кушишро тасвир карда, фикру ақида ва нақшаҳои минбаъдаи худро баён ва асоснок карда метавонад.

Мазмуни умумии матнҳои мураккаби дорои маънои абстрактӣ ва мушаххас, аз ҷумла мавзӯъ ва баҳсҳои хеле махсусро дарк мекунад. Ба қадри кофӣ зуд ва бидуни омодагии пешакӣ барои муоширати доимӣ бо соҳиби забон бидуни мушкили ҳарду ҷониб ҳарф мезанад. Метавонад дар мавзӯъҳои гуногун паёмҳои дақиқ ва муфассал ва нуқтаи назари худро оид ба масъалаи асосӣ баён намуда, бартарӣ ва норасоии андешаҳои гуногунро нишон диҳад.